مرگ اسرارآمیز دختر ایرانی در هتل دوبی

مرگ اسرار‌آمیز دختر ایرانی در سقوط از طبقه دهم یک هتل در دوبی از سوی بازپرس جنایی پایتخت رازگشایی خواهد شد.همسفران این دختر تیزهوش که دو پسر و یک دختر هستند و در بازداشت به سر می‌برند ادعاهای عجیبی دارند.

سقوط مرگبار

ساعت هفت غروب 28 فروردین ماه سال جاری مسافرانی که در هتل معروف دوبی در حال استراحت یا سرگرم تفریح بودند صدای جیغ بلندی را شنیدند و با صحنه‌ای وحشتناک روبه‌رو شدند.
جسد دختری جوان روی سنگفرش محوطه بیرونی‌هتل افتاده بود و چند زن و مرد از پنجره طبقه دهم یکی از اتاق‌ها وحشت‌زده به پایین نگاه می‌کردند.
دقایقی نگذشته بود که تیمی از مأموران پلیس محلی دوبی خود را بالای سر جنازه رساندند و در تحقیقات خود دریافتند قربانی دختر 21 ساله ایرانی به نام «فروغ» است که با یک تور مسافرتی برای گردش 3 ساعت پیش به دوبی وارد شده است.وقتی بررسی‌ها نشان داد فروغ دانشجوی مدیریت صنعتی دانشگاه اهواز است ماجرای مرگ مرموز وی از سوی لیدر تور هوایی به دانشگاه اهواز گزارش شد.وقتی استادان دختر دانشجو در جریان مرگ وی قرار گرفتند به پدر و مادرش در ایذه خبر دادند.از سوی دیگر، ماجرای مرگ این دختر ایرانی به مقامات سفارتخانه ایران در امارات اطلاع داده شد و اقدامات ویژه برای انتقال جسد فروغ به خاک ایران صورت گرفت و همسفران این دختر نیز تحت تعقیب قضایی و پلیسی قرار گرفتند.

شکایت در تهران

پدر فروغ که هنوز باور ندارد دخترش بدون اجازه وی به دوبی سفر کرده باشد پس از مراسم خاکسپاری به دادسرای امور جنایی تهران رفت و از همسفران فروغ شکایت کرد. بدین ترتیب، اسلام 32، کاظم 29 و رزا 32 ساله که در این سفر مرگبار فروغ را همراهی کرده بودند بازداشت شدند.
در این مرحله بازپرس قریشی‌زاده از شعبه دوم دادسرای جنایی تهران به تیمی از پلیس مأموریت داد که تحقیقات فشرده‌ای را در خصوص رازگشایی سقوط مرگبار دختر دانشجو در دوبی به عمل آورند.
همسفران فروغ در بازجویی‌ها خود را در مرگ این دختر بی‌گناه دانستند و این در حالی بود که پلیس دوبی در گزارش تجسس‌هایش اعلام کرده بود این چهار دختر و پسر ایرانی در هتل به اتاق‌های یکدیگر رفت و آمد داشته‌اند!
کارآگاهان با توجه به سرنخ‌های به‌دست آمده و در جریان تحقیقات دریافتند «اسلام» با وجود زندگی در تهران از مدت‌ها پیش تلفنی با فروغ رابطه دوستی داشته است.
اسلام وقتی دید دستش برای کارآگاهان رو شده است چاره‌ای جز بیان حقیقت ندید و گفت: اوایل بهمن ماه‌سال گذشته در حالی‌که پاسی از شب گذشته بود ناگهان از صدای زنگ موبایلم که‌خواب بودم پریدم.
وقتی گوشی را برداشتم آن‌سوی خط دختر ناشناسی پس از احوالپرسی گفت که فروغ نام دارد و تنها بوده و نیاز به یک همدم دارد. پس از پنج دقیقه مکالمه از هم خداحافظی کردیم و چند روز بعد باز فروغ با من تماس گرفت و گفت خانواده‌اش در ایذه زندگی می‌کنند و خودش دانشجوی رشته مدیریت صنعتی در دانشگاه اهواز است.
پس از مدتی فروغ برای دیدن من به تهران آمد تا این‌که فروردین امسال با من تماس تلفنی گرفت. از آنجا که من مغازه لباس فروشی دارم و هر از گاهی برای خرید لباس به دوبی می‌روم به وی گفتم می‌خواهم برای خرید به امارات بروم که ناگهان فروغ گفت من نیز با تو می‌آیم. می‌خواهم برای ادامه تحصیل در کالج امریکایی در آنجا ثبت‌نام کنم.فروغ 27 فروردین ماه سوار بر هواپیما به تهران آمد و فردای آن روز من و دوستم کاظم نیز که می‌خواست با همسر موقتش برای تفریح به دوبی بیاید، برای گرفتن بلیت هواپیما اقدام کردیم و همان روز موفق شدیم با یک تور هوایی به دوبی مسافرت کنیم.
وی افزود: فروغ هزینه سفر را خودش پرداخت کرد. سه ساعت بعد از رسیدن به هتل متوجه شدم وی از طبقه دهم به پایین سقوط کرده است‌که از شنیدن این خبر هولناک شوکه شدم و هنوز باور ندارم.رزا همسر موقت کاظم نیز در بازجویی‌ها به پلیس گفت: زمانی که در اتاق هتل استراحت می‌کردیم زنگ موبایل اسلام به صدا درآمد. آن‌سوی خط همسر اسلام مشغول صحبت شد که ناگهان فروغ وقتی متوجه شد اسلام زن دارد، به هم ریخت و عصبانی شد و به اتاقش رفت و اسلام نیز به دنبالش رفت. هنوز دقایقی نگذشته بود که من و کاظم فهمیدیم وی از طبقه دهم هتل به پایین سقوط کرده است.
با اعترافات رزا، هر سه همسفر فروغ از سوی بازپرس قریشی‌زاده برای بازگشایی مرگ دختر جوان در اختیار پلیس قرار گرفتند.

گفت‌وگو با پدر فروغ

پدر فروغ در این خصوص به خبرنگار شوک گفت: دخترم رتبه اول تیزهوشان اهواز داشت و در دانشگاه این شهر دانشجو بود. وی در خوابگاه می‌ماند و همیشه تلفنی از حال وی باخبر بودیم. از آنجا که دختر دیگرم در تهران است، وی همیشه برای دیدن خواهرش به تهران می‌آمد تا این‌که فروردین امسال یک هفته‌ای از دخترم بی‌خبر ماندیم، تصور ما این بود که وی در خانه خواهرش است تا این‌که از دانشگاه اهواز با من تماس گرفتند و گفتند دخترم از طبقه دهم هتلی در دوبی به پایین سقوط کرده و کشته شده است که من با شنیدن این خبر خیلی شوکه شده بودم چرا که دخترم برنامه‌ای برای رفتن به دوبی نداشت.مرد سیاهپوش گفت: اسلام و دوستانش عامل اصلی مرگ دخترم هستند و سقوط وی خیلی مشکوک به نظر می‌رسد بنابراین از اسلام، کاظم و رزا شکایت دارم.

عصر ایران: در جریان دیدار و مذاکرات سعید جلیلی پیشین دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران و خانم کاترین اشتون ، رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا ،که بهمن 1389 صورت گرفت ، اشتون لباسی پوشیده بود که هر چند در عرف دیپلماتیک غیر معمول نبود ولی برخی رسانه های ایرانی برای انتشار تصاویر اشتون ، با استفاده از فتوشاپ ، یقه لباس وی را کمی بالاتر بردند تا با استانداردهای نانوشته رسانه ای در ایران نزدیک کنند!
 

انتشار عکس های فتوشاپی اشتنون در ایران ، بازتاب فراوانی در رسانه های جهان داشت به گونه ای که سخنگوي كاترين اشتون هم به نحوه انتشار لباس كاترين اشتون در مطبوعات ايران واكنش نشان داد و گفت :‌"‌ پوشش خانم اشتون شايسته بود . لباس ايشان نيم تنه نبود. خيلي زنان در ايران  حجاب كامل دارند اما مذاكرات در سطح بين المللي بود و نه در ايران بلكه در يك كشور ثالث برگزار مي شد".
 

روزنامه ديلي تلگراف بريتانيا هم در اين باره نوشت: خانم اشتون بسيار مراقب بود تا يادش باشد كه نبايد با آقاي جليلي دست بدهد و براي اين كار دستهايش را به پشت كمرش گره زده بود، اما شايد فكر اين مساله را هم نمي كرد كه يقه لباس او ظاهرا با استانداردهاي مطبوعات ايران فاصله دارد و مطبوعات ايراني براي انتشار تصوير او در صفحه اول خود مجبور خواهند شد تا يقه او را دستكاري كنند."

اما این بار قضیه متفاوت تر از قبل بود:
 

با گذشت حدود 15 ماه از آن مذاکرات ، این بار اشتون برای اینکه تصاویرش بار دیگر فتوشاپی نشوند ، نه تنها به احترام هیات ایرانی لباس پوشیده تری بر تن کرد ، بلکه پا فراتر گذاشت و با پارچه ای روسری مانند ، کل گردن خود را پوشاند که در پوشش وی بی سابقه بود و کاملاً مشخص بود که برای جلوگیری از تبعات فتوشاپی از نوع ایرانی ، این کار را کرده است.

 

سالها از هشدارهای مقام معظم رهبری به مسئولین و متصدیان فرهنگی کشور گذشته است و  در این میان متاسفانه مسئولین و متصدیان فرهنگی بدون توجه به انذارهای رهبری،راهی را خلاف انذارهای حضرت آیت الله خامنه ای برگزیدند و ثمره پشت گوش انداختنها و مخالفت ها با هشدارهای مقام معظم رهبری، امروزه وضعیتی را رقم زده است که  ایرانیان داخل کشور از مراسم های عروسی، خواستگاری و... خود فیلم تهیه می کنند و برای شبکه های ماهواره ای می فرستند تا شاید به جایزه یک هزار دلاری وعده داده شده دست پیدا کنند.

مقام معظم رهبری، در همان ماه های آغازین دولت سازندگی، با درک نقشه فرهنگی دشمن برای آسیب پذیری امت اسلامی، خطاب به مسئولین دولت سازندگی هشدار دادند که " در حال حاضر، یك جبهه بندی عظیم فرهنگی كه با سیاست و صنعت و پول و انواع و اقسام پشتوانه ها همراه است، مثل سیلی راه افتاده، تا با ما بجنگد. جنگ هم جنگ نظامی نیست، بسیج عمومی هم در آن جا هیچ تأثیری ندارد. آثارش هم به گونه ای (است) كه تا به خود بیاییم گرفتار شده ایم".

عملکرد ضعیف مسئولین و تلاشهای شبانه روز دشمنان،بار دیگر مقام ولایت را مجاب به حضور در صحنه و بیان هشدارهای صریح تری کرد. ایشان در اردیبهشت 69 خطاب به آحاد جامعه فرمودند: " عناصر فرهنگی جامعه - هر كه هستند، هر چه هستند، چه وابستگان به دانشگاه ها، چه وابستگان به حوزه های علمیه و چه دیگران - باید بدانند كه امروز دشمن بیشترین همت خود را روی تهاجم فرهنگی گذاشته است. من به عنوان یك آدم فرهنگی این را عرض می كنم، نه به عنوان یك آدم سیاسی. . . الان یك كارزار فكری و فرهنگی و سیاسی در جریان است. هر كس بتواند بر این صحنه ی كارزار و نبرد تسلط پیدا كند، خبرها را بفهمد، احاطه ی ذهنی داشته باشد و یك نگاه به صحنه بیندازد، برایش مسلم خواهد شد كه الان دشمن از طرق فرهنگی، بیشترین فشار خود را وارد می آورد، كم هم نیستند قلم به مزدها و فرهنگی های دین و دل و وجدان باخته و نشسته پای بساط فساد استكبار - چه غالباً و اكثراً در خارج از كشور و چه تك و توكی در داخل كشور - كه برای مقاصد استكباری قلم هم بردارند، شعر هم بگویند، كار هم بكنند و دارند می كنند."

ایشان در ادامه می فرمیاند:مثل جنگ نظامی، چشم ها را باید باز كرد و صحنه را شناخت. در جنگ نظامی هم، هر طرفی كه بدون شناسایی و دیده بانی و بدون دانستن وضعیت دشمن، چشمش را ببندد، سرش را پایین بیندازد و جلو برود، شكست خواهد خورد. در جنگ فرهنگی هم، همین طور است. اگر ندانید كه دشمن كار می كند یا از آن كه می داند، فرمان نبرید، از فرمانده ی فرهنگی دستور نگیرید، یا او از نیروی شما استفاده نكند و مانور و سازماندهی را درست انجام ندهد، پشت سرش شكست است.
اما این توصیه و هشدارها راه به جایی نمی برد؛البته انتظاری نیز از وزرای فرهنگ و ارشادی چون سید محمد خاتمی که هویتش اکنون بر کسی پوشیده نیست، نبود و دیگر وزرایی که بر صندلی وی تکیه زدند همان راهی را رفتند که نباید می رفتند.

اگر مطالبات فرهنگی در دولت سازندگی با بی توجهی مسئولین توام بود، در دولت اصلاحات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، عملا تبدیل به بلندگوی غرب و دروازه تهاجم فرهنگی شد؛ چرا که آن زمان عطاالله مهاجرانی ای بر بالاترین نهاد فرهنگی کشور تسلط داشت که امروز از آبشخور غرب تناول می کند و چنین وزیر فرهنگی ای چه می توانست برای ارشاد اسلامی بکند؟

گر چه سال 84 قوه مجریه به دست دولت اصولگرا افتاد و لوکوموتیو فرهنگی کشور هرچند راه را یافت ولیکن تهاجم فرهنگی 16 ساله دشمن در کشور به حدی در آحاد جامعه نفوذ کرده بود که سرعت فعالیتهای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کفاف جامعه اسلامی را نمی داد.مگر می توان در وادی جنگ فرهنگی سرزمینهایی را که طی 16 سال از دست داده شده را یک شبه بازستاند؟

اگر چه آن زمان ظهور و بروز تهاجمات فرهنگی در مخیله بسیار از مسئولین نمی گنجید ولی امروز به راحتی می توان آثار این شبیخون فرهنگی را در ملتی که مسائلی مانند محرم و نامحرم و غیرت و ناموسی جزئی از ارزشهایش به حساب می آمد، می توان دید. آنجا که ایرانیان داخل کشور از مراسم های عروسی، خواستگاری و... خود فیلم تهیه کرده و برای یکی از شبکه های فارسی زبان ماهواره می فرستند تا آنها نیز در پوشش جایزه 1000 دلاری که هیچ تضمینی در ارائه آن نیست، غیرت، عفت و ناموس ایرانی را از وی بستانند.

براساس این گزارش،این برنامه  مدتی است از سوی یکی از شبکه های فارسی زبان ماهواره ای پخش می شود که موضوع آن پخش فیلم های خصوصی ایرانیان داخل کشور است.در این برنامه ایرانیان داخل کشور از مراسم های عروسی، خواستگاری و... فیلم تهیه کرده و برای این شبکه ماهواره ای ارسال می کنند تا به جایزه یک هزار دلاری وعده داده شده دست پیدا کنند. در این میان عده ای هم برای این که به اصطلاح از دور عقب نماند و یک شبه ره صد ساله را طی کنند یا شاید به دلیل کسب شهرت به ارسال فیلم عروسی خود برای این برنامه ها با امید کسب جایزه هزار دلاری شده اند.غافل از اینکه پخش فیلم های خصوصی که صاحبان شبکه ها تنها برای از بین بردن بنیان خانواده و قبح زدایی از ارزش های مانند محرم و نامحرم به آن دست زده اند نه تنها شهرتی برای صاحبان فیلم ها به دنبال نداشت بلکه پشیمانی تنها عاقبت ارسال این فیلم ها خواهد بود.

این وضعیت تاسف بار ماحصل سازندگی و اصلاحاتی است که بدون توجه به فرهنگ رقم خورد و اینجا است که فرمایش رهبر انقلاب در بهمن 76 معنا پیدا می کند. آنجایی که فرمودند:"سازندگی كشور، بدون توجه به این مهم (كار فرهنگی) كار حكیمانه و عاقلانه ای نیست"